Biografie
Mijn naam is Carolien Wanten. Ik ben directeur sinds januari 2016 in Binnenhof. Ik ben in januari 2011 begonnen als hoofdverpleegkundige in dit woonzorghuis, vervolgens ben ik doorgegroeid tot 'Head Care' en in 2016 ben ik aangesteld als directeur.
Waarom werkt u in de ouderenzorg?
Ik had nooit gedacht in de ouderenzorg terecht te komen. Van opleiding ben ik verpleegkundige & vroedvrouw en eerlijk gezegd had ik, net zoals zovele anderen, een vertekend beeld van deze warme sector. Ondertussen is dat beeld grondig bijgeschaafd en vandaag heb ik het gevoel dat ik wél op de juiste plaats ben terechtgekomen.
Nieuwe bewoners hebben moeite om de keuze te maken naar een woonzorgcentrum te verhuizen. Men zegt niet voor niets: “Oost – West -Thuis Best”. Maar wat als het niet meer gaat thuis? Wat als je zodanig zorgen nodig hebt dat familie en naasten dit niet meer kunnen realiseren? Zelfs met de beste thuiszorg kan het soms lastig of zelfs gevaarlijk worden om nog thuis te blijven wonen. Gelukkig zijn er dan woonzorgcentra. Het ligt niet binnen ons vermogen om de “thuis” van een nieuwe bewoner volledig te vervangen maar als ik naar de dagelijkse inspanningen van onze medewerkers kijk, dan zie ik dat ze ervoor zorgen dat onze bewoners gaandeweg een nieuwe thuis weten te vinden.
Dat is mijn dagelijkse drive: voluit voor kwaliteitsvolle zorg te gaan en elke dag de moeite waard te maken. Onze medewerkers die toch wel een veeleisende job hebben te motiveren, aan te sturen & te vormen tot personen die ervoor zorgen dat onze bewoners zich goed voelen bij ons. Onze bewoners verdienen een mooie, oude dag en het is aan ons om dit zo goed mogelijk te realiseren. Wanneer je alleen bekend bent met de familie- of kenniszijde van ouderenzorg, realiseer je je vaak niet hoe veeleisend de andere kant van deze zorg kan zijn. Wat aan de ene kant een eenvoudig verzoek lijkt, vormt vaak een toevoeging aan een lange lijst van details om te onthouden. Persoonsgerichte zorg, met aandacht voor deze details, draagt bij aan het welzijn van onze bewoners.
"Ik koester diep respect voor onze medewerkers, die zich, voor elke bewoner, belasten met het onthouden en uitvoeren van al deze persoonlijke details, zelfs in periodes van personeelstekort of pandemieën."
Wat is de grootste les die u heeft geleerd sinds u begonnen bent met werken in de ouderenzorgsector?
“Niets is vanzelfsprekend – zelden gaat iets gemakkelijk – alles is teamwerk." Een sterk team kan je voor de bewoners een groot verschil maken. De grootste les die ik doorheen mijn traject geleerd heb, is dat alles begint bij onze medewerkers. De selectie en de vorming van de juiste medewerkers op de juiste plaats, is bepalend voor alles.
De waarde van de hoofdverpleegkundigen is zeer onderschat. De correcte invulling van deze functie is dan ook van cruciaal belang. Waar er 10 jaar geleden nog meerdere kwalitatieve kandidaten op een vacature afkwamen, zitten we nu op het punt dat ouderenzorg een knelpuntberoep geworden is. De uitdaging voor het leveren van kwaliteitszorg is nog groter geworden, het vinden van de juiste personen nog moeilijker en de opvolging en bijsturing van personeel nog crucialer. De toenemende vergrijzing en de groeiende behoeften in de ouderenzorg vragen om een groter aantal hoogwaardige zorgverleners, en momenteel is dat aanbod er gewoon onvoldoende. Gelukkig hebben wij in Binnenhof een superteam dat vanuit hun hart werkt en zeer goed beseft dat de zorg enkel draagbaar is als iedereen zich volledig inzet en er altijd probeert te staan voor elkaar. Vele handen maken het werk licht, maar enkel met de juiste ingesteldheid.
Omschrijf uw woonzorgvoorziening
Wij zijn een kleinschalig en huiselijk woonzorgcentrum. Voor ons is het belangrijk dat iedereen weet dat ze altijd welkom zijn. We proberen alles zo laagdrempelig mogelijk te houden en de buurt te integreren bij onze activiteiten. Omliggende voorzieningen zoals scholen, seniorenverenigingen,… worden steeds uitgenodigd om activiteiten bij te wonen. Buurtbewoners zijn welkom voor de tweewekelijkse misviering of om iets te komen drinken in onze cafetaria.
We zijn sinds enkele maanden ook gestart met een restaurant voor 65-plussers. Zo kunnen de mensen uit de buurt een middagmaal met soep, hoofdgerecht, dessert en koffie/thee komen nuttigen. Ook enkele bewoners van het Buitenhof Merksplas (assistentiewoningen van de gemeente Merksplas), komen reeds meerdere keren per week bij ons eten. Voor hen is het vlakbij en kunnen ze op die manier in gezelschap genieten van een vers bereide maaltijd. Zij die het wensen kunnen ook deelnemen aan onze activiteiten, zowel de interne als de externe activiteiten. Op die manier kunnen ook zij op een veilige manier genieten van een toer met de huifkar, een uitstap naar een dierentuin, een tripje naar het shoppingcenter, een wandeling met picknick of een dagje naar zee.
Doorheen de jaren is er aandacht besteed aan het fenomeen van eenzaamheid in woonzorgcentra. Toch is het cruciaal om niet voorbij te gaan aan de eenzaamheid van ouderen die nog thuis wonen. We hebben herhaaldelijk mogen constateren dat zodra deze ouderen de beslissing nemen om naar ons woonzorgcentrum te komen, ze een transformatie ondergaan en weer volledig tot bloei komen. Het is altijd bijzonder plezierig om dit te zien en te ervaren.
Hoe maakt uw woonzorgvoorziening het positieve verschil naar de bewoners toe?
Binnenhof is een kleinschalig woonzorgcentrum met de nadruk op huiselijkheid en kwalitatieve persoonsgerichte zorg. Door die kleinschaligheid en persoonlijke aanpak kent “iedereen iedereen” en wordt de afstand tussen personeel enerzijds en bewoners en families anderzijds enorm verkleind.
Wij hebben een “Open Door Policy” waardoor we vaak kracht bij elkaar vinden en samen op zoek gaan naar oplossingen. We proberen ook elkaar te stimuleren om er voor elkaar te staan, wat ons ziekteverzuim ten goede komt en wat maakt dat we ons kunnen focussen op onze bewoners. Ons team werkt met hun hart voor de bewoners en voor elkaar en daar zijn we ontzettend trots op!
Welke ontwikkeling binnen de ouderenzorg maakt u blij?
Met betrekking tot het personeel is de IFIC verloning toch voor velen een verbetering geweest. Deze financiële waardering erkent voor een deel hun inzet voor hun werk. Spijtig genoeg maakt dit voor sommigen nog altijd niet zoveel verschil en is niet iedere functie meegenomen in dit verhaal.
Met betrekking tot de bewoners is het zeer fijn dat Armonea de laatste jaren anders is gaan kijken t.o.v. fixatie. Het gebruik van hulpmiddelen die de vrijheid beperken, veroorzaakt zowel lichamelijke als psychische schade. Daarom kiest Armonea ervoor om geen vrijheidsbeperkende middelen te gebruiken, om de individuele vrijheid van elk van onze bewoners maximaal te kunnen garanderen. Het is een hele omschakeling geweest in ons denkproces, maar het resultaat mag er zeker zijn. De bewoner staat centraal en fixatie is niet de oplossing.
Welke gebeurtenis/ontwikkeling binnen de ouderenzorg maakt u kwaad of triest?
De arendsogen waarmee de zorg vandaag bekeken wordt en waardoor sommige zaken buiten proportie getrokken worden. We dragen stuk voor stuk aspecten met ons mee die we kunnen aanscherpen en verbeteren, en dat moet steeds ons streefdoel blijven, maar momenteel moeten we ons teveel bezighouden met papierwerk en zaken die te omvangrijke proporties gekregen hebben, waardoor onze focus op de vloer achteruitgeschoven wordt.
Net zoals in het onderwijs het geloof en vertrouwen in de leerkracht heeft ingeboet lijkt ook de zorgsector aan de beurt. Wij krijgen niet het vertrouwen dat we “met de middelen die ons ter beschikking staan” elke dag streven naar het beste resultaat waardoor er steeds meer regels en maatregelen komen. Die hele regelgeving vraagt weer meer tijd van personeel dat dikwijls onderbezet & overbelast is en verlamt op den duur de goede werking van de zorg. Wie betaalt die rekening? De bewoner uiteraard want er is dan minder tijd die aan effectieve zorg kan besteed worden.
Ik ben van mening dat wij een open huis zijn en ook zo moeten kunnen werken. Niet alles hoeft strikt vastgelegd te worden in protocollen. Het behoud van het gevoel van 'dit is mijn thuis' is cruciaal voor onze bewoners. Wanneer alles rigide is en er geen ruimte is voor individuele aanpassingen, gaat dat gevoel verloren. We kunnen nooit 100% zekerheid bieden dat er nooit iets misgaat, net zoals in een thuissituatie. Een overmaat aan regels verandert daar niets aan. Ons doel is om de woonomgeving veiliger en beter te maken dan thuis, maar het mag niet ten koste gaan van het thuisgevoel. We zijn niet tegen controle; integendeel, meer controle voorkomt tunnelvisie en kan helpen om verbeteringen aan te brengen. Controleurs kunnen tevens dienen als adviseurs.
Welk idee zou u willen lanceren ter verbetering van de ouderenzorg?
Dat is een fijne vraag! Ik heb een 5-tal ideeën.
1 - Stop met de toename van het papierwerk. De tijd die onze medewerkers moeten steken in papierwerk is de laatste jaren meer dan verdubbeld, terwijl het net steeds moeilijker wordt om voldoende geschikt personeel te vinden. De komst van de BelRAI zal hier de komende jaren zeker geen verbetering in brengen qua tijdsinvestering.
2 - Stop met de toenemende regelneverij. Enkel regels oplijsten is geen verbetering brengen.
3 – Ziek melden zou niet zo eenvoudig mogen zijn. Als je te ziek bent om te werken, is dat begrijpelijk en daarover valt niet te discussiëren. Echter, niet volledig fit voelen is vaak geen reden voor arbeidsongeschiktheid. Op het werk kunnen we hiermee rekening houden, omdat we ook begaan zijn met het welzijn van onze werknemers. Als een werknemer echter gebrek aan inzet en verantwoordelijkheidsgevoel toont en toch thuisblijft, belast dit degenen die wel hun werk doen en kan dit uiteindelijk leiden tot overbelasting. Dit zou uiteindelijk ten koste gaan van de bewoners, en dat moeten we te allen tijde vermijden.
4 – Het toestaan van flexijobs in de zorgsector en dit voornamelijk voor zorgkundigen en verpleegkundigen is eveneens meer dan welkom.
5 - Het personeelstekort in de ouderenzorg groeit snel door de vergrijzing, waardoor het essentieel is dat er snel actie wordt ondernomen. Het tekort aan verpleegkundigen heeft kritieke niveaus bereikt. Om dit aan te pakken, pleit ik voor het vereenvoudigen van de instap voor "niet-opgeleide" verzorgenden met een versnelde, praktijkgerichte opleiding op de werkvloer. Hierdoor kunnen toegewijde individuen met interesse in de zorg snel aan de slag en verzorgende taken uitvoeren. Momenteel zijn er te weinig geschikte kandidaten, en deze aanpassing kan een aanzienlijk verschil maken.
Wat zou u graag extra willen doen voor uw medewerkers?
De mogelijkheid creëren om het werk gemakkelijker te combineren met hun thuissituatie. De weekends, de vroege, de late en de feestdagen maken het er familiaal gezien niet gemakkelijker op werken in de ouderenzorg is 7/7 & 24/24. Het is zo dat de meeste bewoners graag hun verzorging ’s morgensvroeg krijgen en dat is nu net het moment dat moeilijker te combineren valt met een gezin. Ook het begrip van bewoners zelf en hun familie spelen hier een belangrijke rol in. Meer flexibiliteit bij de kinderopvang en de scholen zou ook al een groot verschil maken. Het zal dus nog een hele uitdaging worden om hier toekomstgericht gepaste oplossingen voor te vinden. Ondertussen proberen wij hierin zoveel mogelijk evenwicht te vinden en steunen wij elkaar als team.
Wij danken de zorgondernemer voor dit interview. Wij vinden het interessant om verhalen en getuigenissen van Vlozo-leden te delen met onze community.
De antwoorden en standpunten van de geïnterviewde zijn persoonlijk. Indien u vragen en/of opmerkingen heeft over dit interview, kan u via info@vlozo.be contact opnemen.
