Vandaag, dinsdag 31 januari 2023, verwachten de vakbonden van de non-profit sector minstens 12.000 betogers in Brussel. De vakbonden eisen maatregelen om de werkdruk en de personeelstekorten in de sector aan te pakken. Volgens de bonden moeten de verschillende regeringen van het land meteen actie ondernemen tegen de personeelstekorten.
"Vlozo kaart al jaren het personeelstekort in de zorg aan en de daarop volgende té hoge werkdruk. Door het fenomeen van de ‘dubbele vergrijzing’ zullen de noden in de ouderenzorg zeker nog tot 2040 toenemen. Indien we als samenleving succesvol het hoofd willen bieden aan de uitdagingen die de vergrijzing met zich meebrengt, zal er de komende jaren nood zijn aan een constructieve samenwerking tussen alle stakeholders." Gedelegeerd Bestuurder Johan Staes (Vlozo) reageert naar aanleiding van de staking van de vakbonden van de non-profit sector.
Op 31 januari 2023 organiseren de vakbonden van de social-profit sectoren een nationale betoging in Brussel. Ze eisen dat de bevoegde overheden meer investeren in onder andere zorg en welzijn. Investeringen, die op hun beurt moeten leiden naar meer medewerkers en betere loon- en arbeidsomstandigheden. Vlozo, de koepelorganisatie van private zorgondernemers in Vlaanderen, deelt de bezorgdheid van de vakbonden over het tekort aan zorgmedewerkers en de noodzaak om meer te investeren in zorgsectoren. Er zijn volgens Vlozo echter andere en betere oplossingen dan diegene die de vakbonden voorstellen.
“We hebben nood aan lange termijnoplossingen die gebaseerd zijn op de demografie en budgettaire omstandigheden van morgen. Dat impliceert een duidelijke politieke keuzes over beleid en budget.” Gedelegeerd Bestuurder Johan Staes
Vlozo treedt de vraag van de vakbonden naar een betere compensatie van het noodzakelijke avond-, nacht- en weekendwerk bij. De koepelorganisatie is zelf vragende partij voor meer overheidsfinanciering om de ‘toeslagen voor onregelmatige prestaties’ te verhogen. In de chemiesector bedraagt die toeslag vandaag 100% voor zon- en feestdagen, in de zorgsector tot nu toe maar 56%. En dan spreken we nog niet over de toeslagen voor andere soorten onregelmatig werk – die in de ouderenzorg 39% van de arbeidstijd vertegenwoordigen – en die een stuk lager liggen dan in andere sectoren. Een verhoging van deze toeslagen voor de zorgmedewerkers zou een terechte compensatie zijn voor hun verstoorde ‘work-life balance’.
Ook ziet Vlozo de meerwaarde in van de vraag van de vakbonden om toe te staan dat deeltijdse zorgmedewerkers naar de toekomst toe meer uren presteren als zij hiervoor vragende partij zijn, het zogenaamde ‘opplussen’. Vlozo merkt echter wel op dat hierover vorig jaar reeds een CAO werd afgesloten tussen de sociale partners en de verwachting is dat het opplussen inderdaad zal leiden tot meer handen in de zorg. Vlozo benadrukt wel haar pleidooi voor het uitbreiden van het systeem van flexi-jobs naar de zorgfuncties. Opplussen en flexijobs zijn immers complementaire maatregelen.
De vraag van de vakbonden naar een betere structurele financiering van woonzorgcentra is, rekening houdend met de vergrijzing, vanzelfsprekend. Daarom vraagt Vlozo dat noodzakelijke en verplichte functies, zoals bijvoorbeeld directiefuncties en de kwaliteitscoördinatoren, volledig gefinancierd zouden worden door de bevoegde overheid. Ook vraagt Vlozo aandacht voor de zogenaamde Maribel-financiering, die in 2022 ongeveer 8% van de zorgmedewerkers in de ouderenzorg financierde.
“Deze Maribel-financiering moet in principe kostendekkend zijn. In Vlaanderen bedraagt de dekkingsgraad echter maar gemiddeld 82,6%. Dit omdat er een loonplafond geldt bij de financiering. Dit betekent dat aanwervingen van nieuwe verpleegkundigen en reactiveringsmedewerkers onder het Maribel systeem stilaan problematisch worden. De verhogingen van het loonplafond houden immers geen gelijke tred met de inflatie. Een hogere overheidsfinanciering voor Maribel zou toelaten om de dekkingsgraad dichter bij de gewenste 100% te brengen zonder de Maribel tewerkstellingen te verminderen. Zonder zo’n verhoging zullen de Maribel-tewerkstellingen echter een steeds zwaardere hypotheek leggen op de betaalbaarheid van de ouderenzorg.” Johan Staes
Vlozo roept vandaag alle stakeholders in de Vlaamse ouderenzorg, niet enkel de sociale partners, op om zo snel mogelijk gezamenlijk na te denken over waar we met onze Vlaamse ouderenzorg naar toe willen.
“De uitdagingen voor de Vlaamse ouderenzorg naar de toekomst toe zijn duidelijk. Nu is er vooral nood aan een gezamenlijk besef dat alle stakeholders: de ouderen van vandaag en morgen, de zorgprofessionals van de ouderenzorg, de werkgevers en alle overheden, allemaal in dezelfde lekkende boot zitten. Ik reik iedereen de hand die met open vizier dit zinkend schip wil herstellen.” Johan Staes
