Biografie
Mijn naam is Steven Broux. Ik ben directeur bij Ravelijn sinds juli 2023. Ik ben mijn carrière gestart als hoofdverpleegkundige en woon & zorg coördinator in de wereld van de ouderenzorg. Vervolgens heb ik meer dan vijf jaar gewerkt voor het witgele kruis. In 2022 heb ik opnieuw de overstap gemaakt naar ouderenzorg en woonzorgcentra omdat ik voelde dat mijn hart daar lag.
Waarom werkt u in de ouderenzorg?
Ik heb het verlangen om zorg en ondersteuning te bieden aan degenen die het nodig hebben. Men mag ervan uitgaan dat zorg dragen voor ouderen een ‘roeping‘ is, die voortkomt uit empathie en het verlangen om een positieve impact te hebben op het leven van anderen. Ik zie onze bewoners graag gelukkig.
Wat is de grootste les die u heeft geleerd sinds u begonnen bent met werken in de ouderenzorgsector?
Een van de grootste lessen die men leert in de ouderenzorg is de waarde van menselijke verbinding en betrokkenheid. Het gaat verder dan alleen medische zorg; het draait om het koesteren van relaties, het luisteren naar levensverhalen en het begrijpen van de behoeften van elke bewoner.
Aan de andere kant lijkt het erop dat de ouderenzorg niet de aandacht krijgt die het verdient vanuit de politiek. De uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd, zijn enorm en vragen niet alleen om voldoende aandacht, maar vooral om daadkracht. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het belang van een goede personeelsbezetting en hoogwaardige zorg. Het is van groot belang dat we ons bewust worden van de omvang van deze kwesties en er met vastberadenheid naar streven om passende oplossingen te vinden.
Omschrijf uw woonzorgvoorziening
Ravelijn opende eind 2019 haar deuren. De kamers en assistentiewoningen zijn erg ruim en voorzien van alle modern comfort. De gemeenschappelijke ruimtes zijn bijzonder genereus.
Het huis ligt op de vestengordel van Zoutleeuw, midden in het groen, en toch slechts op een boogscheut van de markt van Zoutleeuw.
Ravelijn staat voor buitengewone zorg en aandacht die onze bewoners bijzonder weten te waarderen. De intieme sfeer, kenmerkend voor ons kleinschalige karakter, creëert een gezellige ambiance waarin warme sociale contacten gedijen. Wat ons echt onderscheidt, is het diepgaande respect voor de eigenheid van elke bewoner. En natuurlijk genieten onze bewoners en bezoekers volop van de prachtige groene omgeving die ons huis omarmt. Hier wordt wonen écht beleven, met zorg, warmte en respect als kernwaarden." aldus Steven Broux.
Het woonzorgcentrum heeft de taak een belangrijke relatie te creëren met de omgeving. Het kan een verbindende rol spelen door gemeenschapsactiviteiten, vrijwilligerswerk en interactie met lokale scholen of organisaties. Het bevordert een inclusieve gemeenschap waarin ouderen zich gesteund en betrokken voelen. De activiteiten binnen het woonzorgcentrum variëren en we trachten drie verschillende doelen te bereiken:
Individuele aandacht op maat zoals bijv. snoezelbaden, levensverhaal en daguitstappen
Groeps- /afdelingsactiviteiten zoals bijv. kienen en rad van fortuin
Verruimende activiteiten om de sociale contacten verder te verruimen: Optredens en speciale namiddagen in het grand-café, ik denk dan aan het grote familiale sinterklaasfeest met de kinderen en kleinkinderen bijvoorbeeld.
We streven er voortdurend naar om onze bezoekers een plezierig moment te bezorgen, wat voor ons een dubbele overwinning betekent, zowel voor de bewoners als voor de gasten. Gelukkige bewoners en tevreden gasten staan centraal in ons streven naar een warme en gastvrije omgeving.
Hoe maakt uw woonzorgvoorziening het positieve verschil naar de bewoners toe?
Wij maken echt het verschil door voortdurend te streven naar de best mogelijke persoonsgerichte zorg. Dit betekent dat we zorgvuldig luisteren naar de individuele behoeften van onze bewoners, met groot respect voor hun autonomie, en dat we een warme, huiselijke omgeving creëren.
Hierbij leggen we de focus op op maat gemaakte activiteiten, het bevorderen van sociaal contact en het intensief letten op het welzijn van onze bewoners. Dit alles draagt bij aan een verhoogde levenskwaliteit. Momenteel zijn we met veel toewijding bezig met het implementeren van ons fixatievrij beleid, waarmee we nog verder streven naar een zorgomgeving waarin elke bewoner zich op zijn of haar gemak voelt.
En als ik bedenk wat onze bewoners écht het meest gelukkig maakt, richt ik mijn blik op het hele team: van het onderhoudsteam tot de ergotherapeuten en zorgkundigen, ze zijn allemaal toegewijd aan het welzijn van de bewoners. Dit besef vervult me met immense trots.
Zijn er nog meer van zaken waar u trots op bent of tevreden op terugkijkt?
Ravelijn heeft vandaag (momentopname) geen openstaande vacatures, dat is best uitzonderlijk op de huidige arbeidsmarkt in de zorgsector. Dit hebben we kunnen bereiken door in te zetten op drie zaken: een duidelijke organisatiestructuur, een visie gericht op wonen en leven en een stevig retentiebeleid. De laatste zes maanden hebben we stevig op ingezet en zichtbaar vooruitgang in geboekt.
Een duidelijke organisatiestructuur is een behoefte waar iedereen bij gebaat is. Door duidelijkheid en gelijkheid te brengen tussen en binnen de verschillende functies, creëer je een rust binnen de organisatie die iedereen in beweging brengt tot betere prestaties.
Een visie gericht op het wonen en (be)leven heeft ons woonhuis gerealiseerd door zoveel mogelijk te investeren in 'handen aan het bed' tijdens de eerste en laatste uren van de dag. Iedereen met een zorgdiploma of functie helpt bij het ochtendgebeuren door middel van de klassieke hygiënische zorgen, maaltijdbegeleiding, relaxatiebad, …. De visie ondersteunt het doel om onze bewoners tussen 10u en 16u de mogelijkheid te geven deel te nemen aan individuele, groeps- of verruimende activiteiten. Vanuit een multidisciplinair overleg tracht men het aanbod af te stemmen op de groep van bewoners die nu bij ons verblijven.
We hebben ook gewerkt aan een uitgebreid retentiebeleid: Het is belangrijk om de medewerkers een eerlijk verhaal te brengen (of dit nu positief of negatief is), medewerkers een introductie te geven en een coach (leidinggevende) die hen ondersteunt. Zo is er een ommekeer gekomen in de dagbesteding van een hoofdverpleegkundige. Haar taak is voornamelijk het begeleiden en ondersteunen van de medewerker zodat de medewerker groeit in zijn of haar functie. Het is de taak van de leidinggevende het team onafhankelijk van haar te maken. Het is belangrijk om de medewerker te zien als een individu die kan groeien als mens en als medewerker. Zo dien ik als directeur zorg te dragen voor het middenkader en het middenkader voor hun personeelsgroep. Zo kunnen onze medewerkers in de beste omstandigheden de zorg en het woon aspect van de bewoner op zich nemen.
Deze aanpak vraag het opstellen van een introductietraject, een vormingsplan en veel individuele gesprekken. Het voerden van gesprekken is enorm belangrijk om de uniformiteit en de gelijkheid in de groep te doen stijgen of te behouden. Maar alles gebeurt met één gemeenschappelijk doel voor ogen, een veilige woon- en werkplaats voor onze bewoners en onze medewerkers.
Welke ontwikkeling binnen de ouderenzorg maakt u boos?
De mogelijkheden naar inzet van het personeel. Ik volg het nieuws over ouderenzorg en woonzorgcentra op de voet, ook de veranderingen op de lijst van verhoogd toezicht en dergelijke. Dit maakt het werken in een woonzorgcentrum niet aantrekkelijker. Er wordt heel vaak negatief gesproken, echter heb ik ervaringen in verschillende takken van de gezondheidszorg en echter lees je hier zelden tot nooit iets over. Zo is de regel van bekwame helper (binnen de VAPH) waar bij wijze van spreken een administratief persoon na een opleiding van 2u hygiënische en medicamenteuze handelingen (tot toediening van medicatie via PEG-sonde) mag toepassen bij personen met een grote nood naar verpleegkundige zorg. Zeker niet elke instelling werkt op dergelijke manier zoals ook niet elk woonzorgcentrum onder toezicht staat. Hier lees je nooit iets over. Hoe wordt hier dan gekeken naar de kunde van een verpleegkundige en zorgkundige.
Een zorgkundige in een woonzorgcentrum dient een investering van een 80 tal uren te realiseren (en terecht ) om een deel van dergelijke taken te mogen uitvoeren. En ook hier komt de ouderenzorg weer als minst begunstigde uit daar het overgrote deel van de medewerkers over zorgkundige diploma beschikken.
Welk idee zou u willen lanceren ter verbetering van de ouderenzorg?
De vraag stellen of wij ouderenzorg en het woonzorgcentrum dienen te bekijken als een thuis vervangend huis of als een zorginstelling. Zo ben ik ervan overtuigd dat er een tekort aan verpleegkundige koppen/aanwezigheden kan ondervangen worden door een afstelling te doen tussen de tak thuisverpleging en de ouderenzorg*. Waar mobiele of telefonische ondersteuning elkaar kan helpen en ondersteunen. Dit vraagt natuurlijk een aanpassing van de regelgeving en de financieringsmechanismen, en een betere scholing van de zorgkundige (reeds gestart met de upgrade “zorgkundige plus”, die de “vijf extra handelingen” mogen uitvoeren). M.a.w. een samenwerking tussen het woonzorgcentrum en lokale thuisverpleegkundige diensten en/of organisaties zoals het witgele kruis. De huidige werking draagt alleen maar bij aan het toenemende tekort.
*Vlozo ijvert al enige tijd voor meer flexibiliteit in de invulling van de personeelsnormering en de arbeidsorganisatie. Het idee van “gedeelde inzet” van verpleegkundigen tussen verschillende organisaties past hierin en we werken hieraan in meerdere overlegorganen waarin Vlozo is vertegenwoordigd.
Noem één regel/richtlijn die u graag zou willen afschaffen?
Men stelt dit nu al in vraag, het werken met freelance verpleegkundigen (die werken via dienstverleningskantoren)**. Dit werkt het tekort aan verpleegkundigen enorm in de hand. Er is een tekort aan verpleegkundigen, het ontstaan van freelance werkt dit mee in de hand. De freelance verpleegkundigen bepalen hun eigen tarief en uren met gevolg dat de kost voor gezondheidszorg of het woonzorgcentrum zo groot wordt dat er besparingen op andere zaken dienen te gebeuren. Anderzijds bepalen ze hun eigen uren waardoor tekorten in de weekend / avonden vaak blijft bestaan. Daarbij komt dat de kwaliteit van zorg er op achteruit gaat daar er geen continuïteit kan geboden worden. Dit zou moeten worden afgeschaft voor zowel de ouderenzorg en de ziekenhuizen.
**Vlozo heeft de onduidelijke toestanden rond freelance verpleegkundigen en dienstverleningskantoren al onder de aandacht gebracht (bijvoorbeeld blogpost "Is het nu een freelancer of een projectstaffer? Onduidelijkheid alom” van 1/11/2023). We volgen deze problematiek van nabij op.
Wat zou u graag extra willen doen voor uw medewerkers?
Ze blijven overladen met waardering ❤️
Wij danken de zorgondernemer voor dit interview. Wij vinden het interessant om verhalen en getuigenissen van Vlozo-leden te delen met onze community.
De antwoorden en standpunten van de geïnterviewde zijn persoonlijk. Indien u vragen en/of opmerkingen heeft over dit interview, kan u via info@vlozo.be contact opnemen.
