U bent?
Ik ben Wendy Van Peer en ik ben sinds 2017 de directeur van zorgcentrum Aquamarijn, gelegen in het prachtige Kasterlee. Wij maken deel uit van de groep Anima die momenteel 23 huizen telt. Behalve ons woonzorgcentrum, dat bestaat uit 93 woongelegenheden, hebben wij ook een kort- en herstelverblijf, dat respectievelijk 20 en 30 woongelegenheden telt, een dagverzorgingscentrum en 63 assistentiewoningen.
Hoe voelt u zich vandaag en waarom?
Ik heb een ongelooflijk gevoel van trots voor mijn team- op wat ze verwezenlijkt hebben in uitzonderlijke omstandigheden- voor hun doorzettingsvermogen, hun wil om het goed en nog beter te doen… Anderzijds voel ik me ongerust: zorg is en blijft “mensenwerk” en die zorg wordt alsmaar complexer. Ik stel me soms de vraag: “Zijn wij wel klaar voor de toekomst?” en waar vinden we al die “witte raven” die onze bewoners de zorg moeten geven die ze verdienen?
Waarom werkt u in de ouderenzorg?
Vraag iemand hoe ze denken dat onze gemiddelde werkdag eruit ziet en je zal verbaasd zijn. De meeste mensen weten helemaal niet wat werken in de ouderenzorg nu eigenlijk inhoudt. Het is zoveel meer dan zorgzaam zijn en geduld hebben. Ja, je zorgt, je ondersteunt, je troost en verbindt. Maar je signaleert, stimuleert, bewaakt en improviseert ook. Je hebt specialistische kennis nodig, je moet lastige beslissingen nemen en je dient jezelf te blijven ontwikkelen. Soms is dit echt zwaar, maar wij hebben het geluk om elke dag het verschil te kunnen maken! Niemand is hetzelfde en geen dag is dezelfde. Dat maakt werken met en voor ouderen een baan om trots op te zijn!
Ons uitgangspunt is dat het leven in ons huis niet stopt bij een verhuis naar het woonzorgcentrum. Meer en meer verleggen wij de focus naar 'wonen' en 'leven', niet enkel naar 'zorg'.
Hoe lang werkt u al in/voor uw woonzorgvoorziening?
Ik ben in dienst bij Anima sinds 2016. Het eerste jaar werkte ik als hoofd bewonerszorg in Aquamarijn. Nadat mijn toenmalige directie de kans kreeg om binnen Anima promotie te maken, mocht ik de fakkel overnemen. Tot op de dag van vandaag een sprong in het diepe…
Omschrijf uw woonzorgvoorziening.
Zorgcentrum Aquamarijn kenmerkt zich door levendigheid en gezelligheid. Onze medewerkers en vrijwilligers hechten veel belang aan persoonlijke aandacht, service en een aangename sfeer. In een warme en huiselijke omgeving bieden wij zorg en ondersteuning op maat.
Ons uitgangspunt is dat het leven in ons huis niet stopt bij een verhuis naar het woonzorgcentrum. De klemtoon ligt niet alleen op “zorg”, maar meer en meer verleggen wij de focus naar het “wonen” en “leven”. We willen er samen met de bewoner en zijn naasten voor zorgen dat zijn/haar leven zoveel mogelijk verder gaat , ook al bevindt men zich nu in een andere woning en omgeving. En net zoals de eigen kamer mag/kan ingericht worden als thuis, trachten wij dit ook te doen voor het sociale leven dat mensen in de buurt hadden alvorens ze bij ons kwamen wonen.
In plaats van te redeneren: “Wat kunnen we de mensen aanbieden?” proberen we meer na te gaan wat mensen nodig hebben. Om hier een antwoord op te kunnen bieden is een nauwe samenwerking met de actoren uit onze buurt dan ook noodzakelijk.
Is uw woonzorgvoorziening een afgesloten eiland of een wezenlijk onderdeel van de buurt?
Ik zie ons huis als een belangrijk onderdeel van de buurt. Het is er niet louter gebouwd, het is ook een plaats waar mensen die er niet wonen of er geen familie hebben, toch langs komen. Buurtgericht werken krijgt ook vorm door o.a. het ter beschikking stellen van onze infrastructuur, ons Grand Café waar verschillende generaties elkaar kunnen ontmoeten, door talrijke faciliteiten zoals onze kapper, wellness, kinesitherapie,… waar onze buurtbewoners ook gebruik van kunnen maken.
Verder zijn er de samenwerkingsverbanden met ziekenhuizen en scholen, de deelname aan de seniorenraad, het wekelijks organiseren van ons sociaal restaurant in nauwe samenwerking met de gemeente, waardoor deze verenigingen blijvend contact kunnen onderhouden met hun leden, ook al zijn deze ondertussen verhuisd naar ons zorgcentrum. En ik kan nog even doorgaan: we willen een open huis zijn, laagdrempelig en toegankelijk…voor iedereen. Wanneer mensen niet meer naar buiten kunnen, moeten we buiten naar binnen halen.
Een bijkomende sleutel voor buurtwerking zie ik tenslotte nog in onze vrijwilligerswerking. Zij zijn de motor om zaken mogelijk te maken en vormen een belangrijke brug met de buurt.
Wat me trots maakt? We proberen niet enkel te zorgen voor 'a great place to work' maar ook 'a great place to live'. Dat is onze Anima baseline: wij zien u graag gelukkig!
Wat is het favoriete gerecht van de bewoners?
Raar maar waar…de wekelijkse frietjes op woensdag blijven een topper!
Wat is de favoriete activiteit / animatie van de bewoners?
Ongetwijfeld onze wekelijkse 'fit & fun'! Onze bewoners kijken er telkens naar uit om samen met ons ergo- en kinéteam actief aan de slag te gaan en aan hun conditie te werken. Voeg daarbij de gepaste muziek en we hebben het ideale menu voor een ”instant happiness” gevoel, zowel bij bewoner als medewerker. Ambiance verzekerd.
Hoe maakt uw woonzorgvoorziening het positieve verschil qua zorg / ondersteuning naar de bewoners toe?
Werken met liefde, vriendelijkheid en humor is onbetaalbaar. Werken met een duidelijke visie, met transparante normen en waarden, alle neuzen in dezelfde richting.
Het gegeven dat wij verschillende woonvormen kunnen aanbieden, maakt dat de continuïteit van zorg volledig kan gegarandeerd worden en dit op maat van de bewoner. Een absolute meerwaarde want bewoners kunnen naadloos van de éne naar de andere zorgvorm doorstromen indien hun toestand dit vereist. Ze kennen het huis en een groot deel van de medewerkers al op het moment dat ze worden opgenomen.
Op welke verwezenlijking binnen uw woonzorgvoorziening bent u het meest trots?
Mijn medewerkers kunnen binden aan onze organisatie en hun vertrouwen krijgen. Zorgen voor een “great place to work”. Als ik ergens zou gaan solliciteren, dan wil ik me kunnen scharen achter een sterke visie. Ik wil gewaardeerd en erkend worden. Ik merk ook in de praktijk dat medewerkers steeds meer op zoek zijn naar een werkgever die rekening houdt met wat zij echt belangrijk vinden. Welke waarden vind ik als persoon belangrijk? Krijg ik dat gevoel bij mijn huidige werkgever? Is er een open cultuur?
We hebben heel lang alles ingezet op de kwaliteit voor onze bewoners en we zijn teveel uit het oog verloren dat de mensen die de kwaliteit moeten waarmaken evengoed nood hebben aan een fijne beleving en een straf verhaal waar ze zich ten volle kunnen achter zetten. Werkgevers onderschatten nog te vaak hoe je met een sterk verhaal en de nodige overtuigingskracht mensen kunt enthousiasmeren en motiveren. Dat heeft ongelooflijk veel impact. Zo creëer je niet alleen een “great place to work”, maar ook een “great place to live”…en laat het nu net datgene zijn dat me ongelooflijk trots maakt. Die tevreden medewerkers die voor tevreden bewoners zorgen…da’s ook onze Anima baseline: “wij zien u graag gelukkig”.
Welke gebeurtenis/ontwikkeling binnen de ouderenzorg maakt u blij? Welke gebeurtenis/ontwikkeling binnen de ouderenzorg maakt u kwaad of triest?
In de ouderenzorg wemelt het van alledaagse “kleine geluksmomentjes”: boeiende bewoners, meedenkende medewerkers, sprekende foto’s, hartverwarmende boodschappen die dankbaarheid verwoorden, formidabele familieleden, vrolijke vrijwilligers,…Dit moeten we absoluut koesteren en nooit als vanzelfsprekend beschouwen.
Wat me kwaad maakt is de blijvende negatieve beeldvorming die rond ouderenzorg blijft hangen. Woonzorgcentra zijn niet populair, ze hebben hun imago tegen. Waarom blijven er toch zoveel vooroordelen? Ik vind het zo jammer dat onze samenleving te weinig vertrouwen heeft in onze woonzorgcentra. Dit raakt mij, maar ook mijn medewerkers omdat we heel mooie dingen verwezenlijken, omdat er heel hard- en met een hart- gewerkt wordt. Omdat we dagelijks echt wel “kleine gelukjes” zien…voor mensen en door mensen.
Welk idee zou u willen lanceren ter verbetering van de ouderenzorg?
De kern van warme zorg blijft eenvoudig maar krachtig: een gesprek, aandacht voor de persoon, investeren in betekenisvolle activiteiten. Daar ligt nog een groeimarge: psychologische zorg wordt nog steeds bekeken als iets bijkomstig, voor ‘als er tijd over is’. Aandacht voor het psychosociale in de ouderenzorg is geen overbodige luxe, maar essentieel.
Noem één regel/richtlijn die u graag zou willen afschaffen?
Waarom moeten bepaalde taken, zoals zorgbehoevende mensen helpen bij het eten, dranken- en fruitrondes organiseren, babbeluurtjes plannen, …voorbehouden worden voor mensen met een diploma? Ik geloof sterk in “de extra handen aan bed”, maar dit kunnen ook mensen zijn zonder het juiste diploma.
Wat ik onthoud van het werken in de ouderenzorg en de corona crisis? Zorgen voor mekaar, af en toe een stap terug nemen en vervolgens samen weer vooruit gaan.
Wat zou u graag extra willen doen voor uw medewerkers?
Heel veel… Ik heb dan ook enorm veel respect voor mijn medewerkers en ik probeer hen dit ook – binnen de mogelijkheden- regelmatig te tonen.
Waardering is er vaak wel voor elkaar, maar het uitspreken ervan gebeurt te weinig. Terwijl iedereen behoefte heeft aan een schouderklopje om het werk met voldoening te doen. Ik zeg ook wel eens tegen mijn leidinggevenden: “een goed voorbeeld doet volgen”. Door als leidinggevenden de lead te nemen om complimenten te geven, werkt dit ook door op de medewerkers.
Waardering is mooi en geeft vleugels, maar we moeten ook durven zeggen dat een eerlijke verloning binnen onze sector een absolute “must have” is. Voor alle medewerkers en in eender welke discipline.
Binnen Aquamarijn proberen wij ook regelmatig samen onze successen te vieren. Vier maal per jaar organiseren we een “happy hour” voor onze medewerkers. We hebben “de dag van de zorg”, we zorgen voor kleine attenties,… Ons jaarlijkse personeelsfeest is iets waar we telkens naar uitkijken. Dit opnieuw kunnen organiseren voor al mijn medewerkers en onze vrijwilligers… ik hoop uit de grond van mijn hart dat we dit snel kunnen doen.
Willy Sommers of The Rolling Stones?
Ook al brengt Willy Sommers zijn “Laat de zon in je hart” ons huis dadelijk in beweging, toch kies ik voor het prachtige “You can’t always get what you want” van The Rolling Stones. Het is zoals de tekst van het refrein zegt:
“ You can’t always get what you want
But if you try, sometimes you might find
You get what you need…”
The sky is the limit in de ouderenzorg en we kunnen ons op zoveel manieren op een positieve manier onderscheiden. Maar soms is datgene wat we willen niet datgene wat we nodig blijken te hebben op dat moment.
Als er één ding is dat ik onthouden heb uit mijn jaren in de ouderenzorg en de voorbije crisis dan is dat het volgende: zorgen voor mekaar, af en toe een stap terug nemen en vervolgens SAMEN terug vooruitgaan. Mensen die in een team werken kunnen immers dingen realiseren die individuen nooit alleen zouden kunnen. Ik ben dan ook een trotse directeur en zie mijn mensen oprecht graag: mijn bewoners, maar zeker ook mijn medewerkers.
Wij danken de zorgondernemer voor dit interview. Wij vinden het interessant om verhalen en getuigenissen van Vlozo-leden te delen met onze community.
De antwoorden en standpunten van de geïnterviewde zijn persoonlijk. Indien u vragen en/of opmerkingen heeft over dit interview, kan u via info@vlozo.be contact opnemen.
Kommentarer