U bent?
Mijn naam is Christoff Wybouw, ik ben directeur van Residentie Christoff in Varsenare. Wij zijn een privaat woon- en zorgcentrum.
Hoe lang bent u al directeur?
Ik assisteerde mijn ouders al in 1974. Ik ben dus al 48 jaar bezig in het vak. Ik kom uit de muziekindustrie maar in de jaren 90' ben ik er volop ingedoken. Voordien was het vooral assistentie en bijscholingen. Ik heb toen ‘carte blanche’ gekregen om mijn visie te mogen toepassen. Ik stel me steeds de vraag ‘Hoe zou ik het zelf ervaren, zou ik in een woonzorgcentrum terechtkomen’ en vanuit die invalshoek wil ik werken.
Hoe voelt u zich vandaag en waarom?
Ik voel mij best moe. Moe omdat we ondertussen al twee corona jaren het allerbeste van onszelf aan het geven zijn. En tegelijkertijd voel ik mij ook voortgestuwd door adrenaline omdat we voelen dat we met zaken bezig zijn die goed zijn voor onze bewoners en onze medewerkers.
Waarom werkt u in de ouderenzorg?
Ik ben in de ouderenzorg gestart uit respect voor mijn moeder. Mijn moeder heeft dit woonzorgcentrum opgestart. Het was toen waarschijnlijk het kleinste woonzorgcentrum van België want het had welgeteld één kamer. Mijn moeder was verpleegkundige van opleiding en ze heeft alles opgeven om haar eigen woonzorgcentrum te kunnen opstarten. Het is vrij snel naar 12 kamers gegroeid. Zij deed alles van A tot Z van schoonmaken tot koken tot verzorgen. Ik vond dat echt onwaarschijnlijk. Ze nam heel uitzonderlijk en met veel moeite vakantie. Ik vond dat het woonzorgcentrum niet zomaar kon stoppen vanaf het moment dat zij besloten had om met pensioen te gaan. Ik wou het overnemen en verderzetten uit respect. Dat was en is vandaag nog steeds mijn drijfveer.
Hoe lang werkt u al in/voor uw woonzorgvoorziening?
Ik werk al meer dan 40 jaar in het woonzorgcentrum. Ik ben er heel vroeg ingestapt. Dat houdt in, dat ik veel zaken heb zien veranderen en evolueren. Kleine anekdote, vroeger in de tijd dat de OCMW rusthuizen gerund werden door de nonnen was er vaak slechts één toilet in de gang. In de jaren 70’ konden wij uitpakken met een toilet in elke kamer. Nu zijn wij aan het experimenteren met een kitchenette en met een bureau op de kamer. Wij zetten sterk in op de laatste tendensen om een voorloper te zijn als woonzorgcentrum. We bezoeken diverse beurzen om mee te zijn met de laatste innovaties. Veel van die innovaties zijn echter te ingewikkeld. De meeste bewoners die vandaag binnenkomen zijn om en bij de 90 jaar en zijn heel hulpbehoevend. In de jaren 70’ kwamen mensen rond 75 jaar al naar een woonzorgcentrum. Langzaam maar zeker ontstaan er nieuwe mogelijkheden maar een belangrijk punt is dat innovaties makkelijk en toegankelijk moeten zijn. Vandaag vragen ze al eens hulp met het terugvinden van teletekst. Het moet gebruiksvriendelijk zijn om in hun dagelijks leven iets bij te brengen.
Wij zijn trouwens bij de eerste woonzorgcentra in West-Vlaanderen waarbij artificiële intelligentie wordt gebruikt, weliswaar nog in test fase maar wij zijn fier om hieraan te mogen meewerken. Wij werken samen met een startup aan artificiële intelligente ‘Zorgoproepen’. Na 30 dagen is er een patroon van de bewoner in kaart gebracht. Indien de nachtrust van de bewoner plots afwijkt, wordt onmiddellijk de verzorgster opgeroepen. Daarnaast testen wij ook sensoren uit die per kamer de CO2 uitstoot en de kamertemperatuur meten. Wij hebben ook mee aan de wieg gestaan bij de oprichting van ‘Silverfit’, een interactief systeem dat helpt om te blijven bewegen. Deze staat ondertussen volledig op punt. Wij verliezen de innovaties niet uit het oog. Maar het belangrijkste blijft het luisteren naar de wensen en noden van de bewoner.
Omschrijf uw woonzorgvoorziening?
We zijn een kleine woongemeenschap van een veertigtal bewoners. Wat voor mij centraal staat in ons woonzorgcentrum is het zinnetje 'You are the star'. Ik kom uit de muziekwereld en die zin vat mijn hele missie samen. Binnen onze residentie beschouwen wij onze bewoners als sterren. Elke kamer heeft een ster op zijn voordeur net zoals bij de loge van filmartiesten. Elke kamer is anders. We bevragen elke bewoner, hoe hij/zij zijn thuis ziet. Wij vragen wat ze wensen te eten, wat ze willen doen als ontspanning, op welke manier en wanneer ze dat wensen. De beleving staat centraal. Wij passen ons maximaal aan, aan onze bewoners. Voldoende personeel in dienst hebben is daarom heel belangrijk.
Ik ben de overheid heel dankbaar dat we de tijdens de laatste maanden mochten putten uit een tiental bijkomende zorgberoepen – die geschikt waren om mee te mogen helpen in een wzc. Ik heb op die manier personeel kunnen vinden die de filosofie en visie waar ik naartoe wil konden mee toepassen. Ik wil zo snel mogelijk af van het klassieke ziekenhuismodel. Het aantal uren en minuten dat je met zorg bezig bent, is minder dan de tijd voor maaltijden en animatie. Wij proberen daar een beter evenwicht in te vinden.
Wat voor mij centraal staat in ons woonzorgcentrum is het zinnetje 'You are the star'. Ik kom uit de muziekwereld en die zin vat mijn hele missie samen. Binnen onze residentie beschouwen wij onze bewoners als sterren. Elke kamer heeft een ster op zijn voordeur net zoals bij de loge van filmartiesten.
Is uw woonzorgvoorziening een afgesloten eiland of een wezenlijk onderdeel van de buurt?
We liggen pal in het centrum. We proberen de buurt maximaal te betrekken. Toekomstige bewoners kunnen een maaltijd bij ons verkrijgen om op die manier al contacten te kunnen leggen met de huidige bewoners. We proberen de drempel naar het woonzorgcentrum zo klein mogelijk te houden. Zodat op het moment dat ze meer zorg nodig hebben, de stap vlot kan worden genomen.
Wat is het favoriete gerecht van de bewoners? Alles is op maat bij ons. We vragen regelmatig aan de bewoners wat ze wensen te eten, deze lijst wordt aan de chef-koks doorgegeven om ieders voorkeur voldoende aan de beurt te laten komen. Hun lievelingsgerecht wordt klaargemaakt op hun verjaardag.
Wat is de favoriete activiteit / animatie van de bewoners?
Hier hetzelfde antwoord: alles is op maat. We laten onze bewoners kiezen waaraan ze willen deelnemen. We hebben een gigantisch aanbod en dit wisselt voortdurend en gaat mee met zijn tijd en de seizoenen of gebeurtenissen. Muziek springt er wel eruit, en daarnaast de klassiekers rummikub en bingo. In de zomer gaan we zo veel mogelijk naar buiten. Vorige zomer hebben we een alpaca wandelingen georganiseerd, dat was heel fijn.
Hoe maakt uw woonzorgvoorziening het positieve verschil qua zorg / ondersteuning naar de bewoners toe?
Mijn stokpaardje is en blijft om de ‘beleving’ centraal te zetten. Wij doen veel bevragingen van de bewoners om zo maximaal de zorg te laten aanleunen bij wat zij van ons verwachten. Het kleine zit hem net in het professionele. Als ze liever wat later opstaan, vervolgens liever eerst eten en zich erna aankleden, dan is dat geen enkel probleem. Het gaat om kleine praktische zaken die we voor hen willen op maat bieden. Wij willen zeer persoonsgericht werken. Veel nieuwe verpleegkundigen uit het ziekenhuismodel houden er een agenda op na. Wij proberen hen dan om te vormen naar ons woonzorgcentrum model waar er voldoende tijd wordt genomen en deze ook kan worden gegeven.
Op welke verwezenlijking binnen uw woonzorgvoorziening bent u het meest trots? Ik ben er zeer trots op mijn moeder om het woonzorgcentrum te hebben opgestart. Ik ben ook trots om met onze medewerkers de missie van 'You are a star' elke dag opnieuw tot een mooi einde te kunnen brengen. Toen de corona uitbraak kwam, was het constant aanpassen. De eerste vier golven hebben wij het geluk gehad om geen enkele COVID besmetting te hebben. Nu was het niet meer tegen te houden, wij hebben een eerste positieve bewoner. Maar gelukkig zonder erg, en dat is dan toch het bewijs dat de booster prikken doen wat ze moeten doen.
Wie ik ook zeker wens te benoemen zijn mijn dochter en mijn echtgenote die mijn linker- en rechterhand zijn. Zij dragen dagelijks mijn visie mee uit en ik besef dat dit niet altijd makkelijk is … Het blijft een formidabele uitdaging waarbij je - vroeg of laat - toch mooie resultaten mee kan behalen en daar ben ik erg trots op.
Welke gebeurtenis/ontwikkeling binnen de ouderenzorg maakt u blij? Welke gebeurtenis / ontwikkeling binnen de ouderenzorg maakt u kwaad of triest? Een positieve ontwikkeling is dat ik enorm gecharmeerd was over de aanpak van de zorg en gezondheidscrisis kort na de eerste coronagolf. De overheid heeft snel middelen beschikbaar gesteld om meer personeel te kunnen aanwerven. Mijn missie rond de beleving van onze bewoners, hun familie en de medewerkers is zo kunnen blijven bestaan.
Een negatieve ontwikkeling is dat de inspecties nog steeds erg schools reageren op bepaalde zaken. Er moet meer aandacht zijn voor het positieve werk en de inzet die erachter zit. Iemand opnieuw iets onafhankelijk laten doen, zoals bijvoorbeeld een bewoner uit zijn rolstoel halen, wordt niet beloond. Integendeel, dan krijg je minder inkomsten omdat hij minder ‘behoevend’ is dan voorheen. Hoe meer je doet, hoe minder erkenning er is. Het is eigenlijk de omgekeerde manier van werken.
Er hangt bovendien een negatieve sfeer in de pers. Men moet niet vergeten, we werken met mensen. Mensen maken fouten. Maar die fouten worden uitvergroot en dat is voor mij een brug te ver. We zorgen dag en nacht, jaar in jaar uit voor onze bewoners. Er is een enorme wilskracht om goed te doen maar we hebben gewoonweg mensen te kort in de zorg. De laatste jaren zijn er ook meer mensen die kiezen voor de zorgsector omwille van de arbeidszekerheid. Dit betekent dat er meer opleidingswerk is bij nieuwe werknemers. Ze bezitten nog niet alle capaciteiten wanneer ze bij ons aan de slag gaan.
Welk idee zou u willen lanceren ter verbetering van de ouderenzorg?
Wij houden ervan om de zaken uit te proberen. Wij zijn een woonzorgcentrum die een bepaald product of een bepaalde technologie begint te gebruiken voordat de grote massa dat doet. Wij hopen dat dit andere woonzorgcentra kan aanzetten om ook iets nieuws te proberen.
Ook kleinschaligheid vind ik top. Grote zorgorganisaties zouden eigenlijk moeten worden verkleind naar verschillende eenheden om zo dichtbij de bewoners te staan. En voldoende vrijheid geven aan het zorgpersoneel waarbij de bewoner en zijn familie centraal staan.
Noem één regel/richtlijn die u graag zou willen afschaffen? Er zijn veel te veel flauwekul regeltjes. Men moet meer naar het grote plaatje kijken.
Wat zou u graag extra willen doen voor uw medewerkers?
Ik zou het win-win evenwicht willen aanhouden: maximale flexibiliteit in het leven van onze medewerkers gekoppeld aan hetgeen dat onze zorginstelling nodig heeft. Wij houden zo veel mogelijk rekening met hun familiale toestand maar dat is natuurlijk zeer complex om een uurrooster mee samen te stellen. Extra zorgpersoneel kan helpen om de werkdruk voor onze mensen te verminderen. Men vergeet dat we interims echt wel nodig hebben. We mogen momenteel geen interim zorgkundige meer opnemen (sinds sept 2021 nieuwe wetgeving). Die interims hebben we broodnodig maar ze tellen niet mee in het zorgforfait. Indien we weer kunnen werken met korte contracten, zal het makkelijker zijn om tot een goede werk-privé balans te komen voor ons zorgpersoneel.
Willy Sommers of The Rolling Stones?
Voor mij liefst The Rolling Stones, maar je mag Willy in mijn achterzak zetten om uit te delen aan de bewoners.
Wij danken de zorgondernemer voor dit interview. Wij vinden het interessant om verhalen en getuigenissen van Vlozo-leden te delen met onze community.
De antwoorden en standpunten van de geïnterviewde zijn persoonlijk. Indien u vragen en/of opmerkingen heeft over dit interview, kan u via info@vlozo.be contact opnemen.
