U bent?
Mijn naam is Nadine Bostyn. Ik ben directeur van woonzorgcentrum en assistentiewoningen Eyckenborch. Wij maken deel uit van de groep Armonea.
Hoe lang bent u al directeur?
Ik werk reeds 13 jaar als directeur in Eycknborch.
Waarom werkt u in de ouderenzorg?
Ik ben iemand die graag in een omgeving werkt waar mensen en gevoelens een heel belangrijke rol spelen. In de ouderenzorg werk je met liefde en daarbovenop ook met humor, empathie, gezellig babbelend, … en zoek je samen naar de beste oplossing. Je krijgt er ook zoveel voor terug. Dankbaarheid, het voelen en zien dat je iets kan betekenen voor een ander, de gerustheid die je kan bieden.
Als directeur doe je dit niet alleen voor je bewoners, ook voor je collega’s kan je zoveel betekenen. Vandaag is werken in de zorg een uitdagende job geworden, een job waarin veel van je verwacht wordt. Collega's en zorgprofessionals hebben de steun, begeleiding en het luisterend oor van hun leidinggevende echt wel nodig.
Hoe lang werkt u al in/voor uw woonzorgvoorziening?
Ik ben gestart in Eyckenborch op 1 november 1995, dat is bijna 28 jaar geleden. Eyckenborch was toen een ‘rusthuis’ met 30 bedden en 20 ‘flats’. Ondertussen is dit huis uitgegroeid tot een moderne voorziening met 90 woongelegenheden in het woonzorgcentrum en 52 assistentiewoningen.
Omschrijf uw woonzorgvoorziening?
Woonzorgcentrum Eyckenborch en de bijhorende assistentiewoningen liggen in het vredige, landelijke Gooik. Eyckenborch is "een dorp in een dorp". Hiermee willen we vooral aangeven dat wij op onszelf een hechte gemeenschap vormen maar ook deel uitmaken van en banden hebben met het dorp waarin we gelegen zijn. Wij hebben een hele goede samenwerking met de gemeentelijke diensten. Wij organiseren samen activiteiten voor senioren en bundelen onze krachten bij het uitwerken van een beleid voor een dementievriendelijke gemeente. Externe zorgpartners kunnen gebruik maken van onze faciliteiten voor overlegmomenten, het aanbieden van extra zorgen aan hun patiënten. We hebben eveneens het geluk dat onze voorziening grenst aan een kleuterschool, ook hier hebben we een heel fijne samenwerking mee opgebouwd. In een notendop, kun je zeggen dat wij een open huis zijn, voor bewoners, hun familie en vrienden maar zeker ook voor de Gooikenaars die regelmatig worden uitgenodigd voor een wandeling, barbecue of kerstmarkt.
Voor activiteiten kijken wij ook buiten de grenzen van het dorp: we bezoeken de markt in aanpalende gemeentes, gaan op uitstap met paard en kar bij de buurgemeenten, organiseren markten in het woonzorgcentrum zelf, kaartnamiddagen, … Kortom, het team zorgt ervoor dat er voor iedereen wel iets te beleven valt.
Hoe maakt uw woonzorgvoorziening het positieve verschil qua zorg / ondersteuning naar de bewoners toe?
Ik ben als directeur van Eyckenborch op heel wat zaken trots: er is een goede infrastructuur met recente gebouwen, er zijn technische hulpmiddelen zoals tilliften, digitale hulpmiddelen en nog zo veel meer.
Maar wat me elke dag opnieuw echt super trots maakt is mijn team. Een team dat alles mogelijk maakt en het onmogelijke zelfs nog in twijfel trekt. Ze hebben de kennis, ze hebben de ‘goesting’, ze kennen hun mensen en bieden op een respectvolle manier hulp waar nodig. Dit is een verwezenlijking waar iedereen van droomt en die weinigen krijgen, een topteam dat samen met de bewoners en hun familie van Eyckenborch elke dag een nog betere plek maakt.
Welke ontwikkeling binnen de ouderenzorg maakt u kwaad of triest?
De negatieve connotatie die onze sector oproept, kwetst me telkens zo diep.
Mijn collega’s, bewoners, familieleden en ikzelf kunnen je zo een mooie verhalen vertellen over wat wij hier samen tot stand brengen. De vreugde, vriendschap, vertrouwen en steun die wij elkaar bieden is volgens mij nergens anders te vinden dan in onze sector.
Welk idee zou u willen lanceren ter verbetering van de ouderenzorg?
Meer kunnen inzetten op niet-zorgpersoneel, klinkt misschien wat raar uit de mond van een directeur van een woonzorgcentrum maar is zeker een idee dat het onderzoeken waard is. Omwille van het behalen van opgelegde normen, ben je bij manier van spreken soms bijna verplicht om geschoolde kennis en talent, die ook nog eens schaars is, in te zetten om de was uit te delen.
Het in kaart brengen van randtaken in een woonzorgcentrum, hiermee bedoel ik alle taken die gerust aan anderen, niet-zorgpersoneel, kunnen toevertrouwd worden en dit effectief ook kunnen laten uitvoeren door deze medewerkers zou de bestaffing van een woonzorgcentrum er heel anders kunnen laten uitzien zonder in kwaliteit in te boeten. De normen die vandaag door de overheid gehanteerd worden, stemmen totaal niet meer overeen met de noden in een woonzorgcentrum. Daarbovenop nog eens in aanmerking genomen dat dit knelpuntberoepen zijn, vind ik persoonlijk dat hier dringend werk moet van gemaakt worden.
Noem één regel/richtlijn die u graag zou willen afschaffen?
Buiten het herbekijken van de huidige verdeling in de normering kan ik zo niet direct iets opnoemen.
Wat zou u graag extra willen doen voor uw medewerkers?
De verloning van onze medewerkers is er met de IFIC regelgeving op vooruitgegaan maar dit is naar mijn mening nog onvoldoende. Er zouden nu veel meer inspanning moeten gebeuren om de (mentale) werklast te verlagen en deze dan ook onder controle te houden. Medewerkers in de zorg werken in een volcontinu systeem, er is immers 24u/24u zorg en begeleiding te bieden, vroegdienst, laatdienst, nachtdienst, weekenddienst, inspringen voor een zieke collega en ga zo maar verder.
Ben je echt thuis of wordt je straks misschien opgebeld? Winkels sluiten, kantoren sluiten, fabrieken sluiten, zelfs cafés en restaurants sluiten op een bepaald moment hun deuren maar in de ouderzorgsector is dit nooit het geval. Dit 'altijd aan staan' wordt serieus onderschat en zorgt voor een enorme mentale belasting, het werk is immers nooit gedaan. Hoog tijd dat er hier op ingezet wordt, meer en meer mensen stappen ook omwille van die reden uit de zorg. "Wat ben je met je loon als je noch de tijd, noch de zin hebt om er na je dagtaak iets leuks mee te doen?"
Hoe ik dit zou willen aanpakken? Door de onregelmatige prestaties, de prestaties buiten de kantooruren, volledig of gedeeltelijk om te zetten in extra verplichte rusttijden. Het woonzorgcentrum sluit voor jou de deuren. Jammer genoeg heb ik noch de macht, noch het budget om dit aan te pakken maar weerom zou dit een pareltje van een project binnen de non-profit sector kunnen zijn.
Wij danken de zorgondernemer voor dit interview. Wij vinden het interessant om verhalen en getuigenissen van Vlozo-leden te delen met onze community.
De antwoorden en standpunten van de geïnterviewde zijn persoonlijk. Indien u vragen en/of opmerkingen heeft over dit interview, kan u via info@vlozo.be contact opnemen.
Comentarios